Pristup prema osobama sa duševnim smetnjama u Bosni i Hercegovini u kontekstu prakse Evropskog suda za ljudska prava i Ustavnog suda Bosne i Hercegovine

UDK: 343.221-056.34(497.6)

PRISTUP PREMA OSOBAMA SA DUŠEVNIM SMETNJAMA U BOSNI I HERCEGOVINI U KONTEKSTU PRAKSE EVROPSKOG SUDA ZA LJUDSKA PRAVA I USTAVNOG SUDA BOSNE I HERCEGOVINE
Prof. dr Marina M. Simović, sekretar Ombudsmana za djecu Republike Srpske i vanredni profesor na Fakultetu pravnih nauka Univerziteta „Apeiron” u Banjoj Luci.
Dr Mustafa Bisić, pomoćnik ministra, Ministarstvo pravde BiH.

Rezime: Krivično zakonodavstvo Bosne i Hercegovine, kao i svako savremeno zakonodavstvo, sadrži sistem kazni koje se izriču krivično odgovornim počiniocima krivičnih djela, predviđajući, između ostalog, i mjere bezbjednosti kao krivične sankcije koje se izriču učiniocima krivičnih djela koji su krivično djelo počinili u stanju bitno smanjene uračunljivosti, smanjene uračunljivosti, neuračunljivosti ili usljed djelovanja zavisnosti od alkohola ili opojnih droga. Cilj je da se otklone navedena medicinska ili psihijatrijska stanja ličnosti koja nastaju kao rezultat prethodne trajne ili privremene duševne bolesti, privremene duševne poremećenosti ili zaostalog duševnog razvoja i mogu djelovati na učinioca da i ubuduće učini novo krivično djelo. Prema najnovijim međunarodnim standardima, osobe koje su počinile krivično djelo i za koje se utvrdi da su to djelo počinile usljed različitih stanja duševnih bolesti, duševne poremećenosti, zaostalog duševnog razvoja ili drugog zdravstvenog stanja, ne smiju se smještati u zatvore, već je obaveza svake države da obezbijedi uslove da se takve osobe smještaju u zdravstvene ustanove.
Ključne riječi: duševne smetnje, mjere bezbjednosti, Zavod za forenzičku psihijatriju, Evropska konvencija za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda.

Molimo pristup ovom sadržaju. (Niste registrovani? Registrujte se)