SUDSKA PRAKSA BOSNE I HERCEGOVINE
Pravo na ličnu slobodu i sigurnost
Postoji kršenje prava iz člana II/3.d) Ustava Bosne i Hercegovine i člana 5. stav 1.e. Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, budući da je apelantica lišena slobode u smislu Zakona o osnovama socijalne zaštite, zaštite civilnih žrtava rata i zaštite porodice s djecom i Zakona o socijalnoj zaštiti, zaštiti civilnih žrtava rata i zaštiti porodice s djecom, te smještena u Zavod za zbrinjavanje mentalno invalidnih lica. Naime, time nije ispunjen zahtjev „zakonitosti“ u smislu Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, pri činjenici da Zakon o zaštiti lica sa duševnim smetnjama definiše mogućnost, uslove, način i postupak zadržavanja, odnosno pritvaranja lica s mentalnim poremećajima koji nije primijenjen u konkretnom slučaju. Takođe, postoji kršenje člana 5. stav 4. Evropske konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda kada o apelanticinom prisilnom smještaju, odnosno produženju prisilnog smještaja odluku nikada nije donio sud, niti neki drugi nezavisni organ.
